Ο ΣΤΟΛΟΣ ΤΟΥ Α΄1 ΤΟΥ 2ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ!

"ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΜΟΥ"

Ήθελα να είναι πολύ ωραίο, χρώμα πράσινο, με μεγάλα φουγάρα.

Χμ, μάλλον για καράβι μηχανοκίνητο μιλάει. Των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Που είχαν πολλά και μεγάλα φουγάρα... Να, κάτι τέτοιο δηλαδή:

Μένει μονάχα να βαφτεί και με το κατάλληλο χρώμα!

Να και ένα αληθινό καράβι με τέτοιες προδιαγραφές. Και πράσινο και με μεγάλα φουγάρα! Όσο για το όμορφο, είναι θέμα γούστου!

Το βρήκαμε να ταξιδεύει στη μακρινή Αυστραλία και να μπαίνει στο λιμάνι με βοήθεια ρυμουλκού. Πρόκειται για παλιό υπερωκεάνιο, σαν αυτά που ταξίδευαν στη μακρινή χώρα του νότου οι Έλληνες μετανάστες.

Εγώ φαντάζομαι το καράβι μου να είναι ξύλινο και με μια σημαία!

Κάτι τέτοιο δηλαδή;

Όποιος το ονειρεύτηκε δεν έχει παρά να εκτυπώσει το σχέδιο, να το χρωματίσει ανάλογα και να μας το φέρει στο σχολείο!

Να και ένα ακόμη καράβι ξύλινο και με σημαία:

Πρόκειται για το κλασικό πολεμικό πλοίο των Βυζαντινών. Λεγόταν δρόμων. Στην πρύμη του βλέπουμε και τη χαρακτηριστική βυζαντινή σημαία με το δικέφαλο αετό!

Εγώ το καράβι μου θα ήθελα να ήταν από μέταλλο. Θα ήθελα να είναι πολύ μεγάλο. Θα ήθελα να είναι πειρατικό.

Και από μέταλλο και πολύ μεγάλο και πειρατικό; Δύσκολο να βρεθεί τέτοιο καράβι...

Στον καιρό των πειρατών τα καράβια ήταν ξύλινα, όχι μεταλλικά.

Υπάρχουν βέβαια και σύγχρονοι πειρατές. Στη Σομαλία, στη Νιγηρία και αλλού. Αυτοί όμως χρησιμοποιούν μικρά ταχύπλοα σκάφη που καταφέρνουν και αιχμαλωτίζουν μεγάλα εμπορικά πλοία που περνάνε από τις θάλασσες αυτών των χωρών. Να, σαν το καράβι αυτό:

To MARAN CENTAURUS. Δηλαδή ο Κένταυρος της εταιρείας Μαράν.

Ένα πραγματικά μεγάλο πλοίο, πάνω από 300 μέτρα μήκος, και φτιαγμένο από μέταλλο. Δεν είναι όμως πειρατικό. Αντίθετα έπεσε στα χέρια των πειρατών στις 29 Νοεμβρίου του 2010. Ελευθερώθηκε λίγες βδομάδες αργότερα και αφού ο πλοιοκτήτης κατέβαλε ένα αστρονομικό ποσό για λύτρα. Στην απελευθέρωση του πλοίου βοήθησε και η φρεγάτα του πολεμικού μας ναυτικού, Σαλαμίς, βάζοντας τέλος στην αγωνία του πληρώματος που όλο αυτό τον καιρό ήταν αιχμάλωτοι των Σομαλών πειρατών και κινδύνευε ακόμη και η ζωή τους. Ανάμεσα στο πλήρωμα ήταν και ένα νεαρό κορίτσι, μια δόκιμη πλοίαρχος. Καταλαβαίνετε τι έζησαν οι γονείς της όσο καιρό η κόρη τους ήταν αιχμάλωτη των πειρατών!

Το πλοίο τώρα πια συνεχίζει τα ταξίδια του και έχουν παρθεί ακόμη μεγαλύτερα μέτρα ασφαλείας για να μην ξαναπάθει τα ίδια. Είναι δεξαμενόπλοιο, μεταφέρει δηλαδή πετρέλαιο, και έχει ελληνική σημαία.

Περισσότερα στοιχεία για το Μαράν Κένταυρος μπορείτε να διαβάσετε εδώ

http://www.marinetraffic.com/ais/gr/shipdetails.aspx?mmsi=239696000

και να δείτε μέσω του ειδικού συστήματος AIS πού ταξιδεύει!

ΠΡΟΤΑΣΗ

Τι θα λέγατε να στέλναμε καρτούλες με ευχές στο καράβι αυτό; Στο Μαράν Κένταυρος; Να τους ευχηθούμε καλά ταξίδια και καλό Πάσχα; Και βεβαίως να μην ξαναπέσουν στα χέρια των πειρατών!

Το καράβι μου θα ήθελα να ήταν ιστιοφόρο και με φουγάρο και καπετάνιο.

Για τον καπετάνιο δεν το συζητάμε. Καράβι χωρίς καπετάνιο δε γίνεται!

Πάμε τώρα να βρούμε ένα καράβι που να έχει και πανιά (να είναι δηλαδή ιστιοφόρο), να έχει και φουγάρο (να είναι δηλαδή και μηχανοκίνητο):

Ας δούμε και τον πίνακα ενός αληθινού ιστιοφόρου πλοίου που είχε και φουγάρο:

Είναι το ατμόπλοιο Γ. ΜΙΧΑΛΗΝΟΣ. Παλιό καράβι. Δεν υπάρχει πια. Το βρήκαμε ζωγραφισμένο στο Ναυτικό Μουσείο Χίου. Από κει παραθέτουμε και τα ακόλουθα στοιχεία για τον πίνακα:

http://www.chiosnauticalmuseum.gr/gallery3.html

Α/Π GEORGIOS MICHALINOS (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΝΟΣ), 1894, ανυπόγραφο, 60,5x38 εκ.

Σε αυτή τη θαλασσογραφία παρουσιάζεται ένα φορτηγό ατμόπλοιο μεσαίου μεγέθους με τέσσερα αμπάρια, τύπου «flush-deck» του τέλους του 19ου αι. Έχει χαμηλή, ανοιχτή γέφυρα ναυσιπλοΐας και επικλινείς προς την πρύμνη ιστούς και τσιμινιέρα.

Οι ιστοί εξακολουθούν να είναι λειτουργικοί: το πλοίο φέρει βοηθητική αρματωσιά δικάταρτης γολέτας με τριγωνικό πλωριό τρίγκο, πρυμνιά μαΐστρα και στραλιέρα και δύο φλόκους (ένας εκ των οποίων είναι μαζεμένος). Το πλοίο πλέει με ούριο άνεμο.

Το ηφαίστειο στο βάθος δεξιά (Αίτνα ή Βεζούβιος; ) υποδηλώνει ότι ο πίνακας είναι έργο Ιταλού ζωγράφου.

Σε σύγκριση με το ομοίωμα του ίδιου πλοίου, παρατηρούμε ότι ο πίνακας παρουσιάζει μεγάλη ακρίβεια. Οι θαλασσογράφοι ήταν λαϊκοί, ναΐφ καλλιτέχνες οι οποίοι απέδιδαν πολλά πράγματα «συμβολικά», εφόσον δεν είχαν την ικανότητα να τα απεικονίσουν όπως ήταν στην πραγματικότητα: ανθρώπους, κύματα, βουνά, νησιά, ακόμη και πλοία από πίσω ή από μπροστά. Από πλάγια όμως άποψη οι θαλασσογραφίες τους έχουν αποδοθεί με τόση ακρίβεια, ώστε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως προσχέδιο για την κατασκευή ενός πραγματικού πλοίου.

Ήθελα να είχα ένα καράβι με εκατό κουπιά από τη μια και εκατό κουπιά από την άλλη, ένα ξύλινο καράβι!

Έφτασεεεεεε:

Μπορεί να μην έχει 100 κουπιά από τη μια και 100 κουπιά από την άλλη, έχει όμως κουπιά που κινούνται!

Και βεβαίως είναι ξύλινο!

Παριστάνει τα καράβια που είχαν οι Βίκινγκς.

Το καράβι μου θέλω να είναι με πισίνα και να έχει παγωτά και να περνάω καλά.

Εδώ είναι βέβαιο πως μιλάμε για κρουαζιερόπλοιο!

Αν και εγώ έχω κολυμπήσει και σε πισίνα δεξαμενόπλοιου! Είχαμε και έναν καλό μάγειρα, τον κ. Παναγιώτη, που μας έφτιαχνε ό,τι γλυκό φανταστείς! Και παγωτά! Όμως το "περνάω καλά" δεν μπορεί να ταιριάξει με τη σκληρή δουλειά των ναυτικών. Άρα φύγαμε για κρουαζιέρα:

και για κολύμπι στην πισίνα του πλοίου, του κρουαζιερόπλοιου QUEEN ELIZABETH (δηλαδή ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, ένα από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια στον κόσμο):

Θα ήθελα το καράβι μου να είναι ένα μεγάλο καράβι. Θα ήθελα να πετάει το καράβι μου.

Να πετάει; Βεβαίως και υπάρχει και καράβι που πετάει! Μόνο που τα καράβια που πετάνε δεν είναι και πολύ μεγάλα...

Να το καράβι που μπορεί και να πετάει! Τέτοια καράβια τα λένε χόβερ - κραφτ!

Το καράβι που μου αρέσει έχει μαύρα πανιά και είναι χρωματιστό.

Ωραία λοιπόν! Δεν έχεις παρά να εκτυπώσεις αυτό το σχέδιο και να το χρωματίσεις όπως ακριβώς ονειρεύεσαι το δικό σου καράβι!

Θα ήθελα να ήταν ένα πολύ μεγάλο καράβι, με σημαία και με μεγάλα φουγάρα και με πειρατή.

Μου βάζεις δύσκολα... Λοιπόν, άκου τι θα κάνουμε. Εγώ θα σου δώσω ένα μεγάλο καράβι, με σημαία και με μεγάλα φουγάρα. Κι εσύ θα προσθέσεις τον πειρατή!

Το καράβι αυτό, πρέπει να σου πω, λέγεται Τιτανικός. Μην το πεις όμως στον πειρατή! Άφησέ τον να νομίζει πως κατάφερε να αρπάξει ένα μεγάλο καράβι, με σημαία και μεγάλα φουγάρα...

Το καράβι μου θέλω να είναι από μέταλλο.

Επιτέλους! Και μια επιθυμία πανεύκολη! Τα περισσότερα καράβια σήμερα είναι από μέταλλο!

Όπως και η Ελένη. Που μπορείς να τη δεις κοιτώντας από την αυλή του σχολείου μας!

Το καράβι μου θα ήθελα να είναι με πέτρες και με τούβλα και με ξύλα και με μπαλόνια!

Συγνώμη αλλά εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά! Πού να βρω τέτοιο καράβι; Όλο τον κόσμο γύρισα, πολλά λιμάνια είδα, μα καράβια με πέτρες και τούβλα και ξύλο και μπαλόνια δε συνάντησα πουθενά!

Ποπό! Και όμως υπάρχει! Δηλαδή του μοιάζει αρκετά. Και βάζοντας μπόλικη φαντασία όπως κι εκείνος που ζήτησε τέτοιο καράβι!

Καράβι από τοιχογραφία στη Σαντορίνη!

Είναι ζωγραφισμένα πάνω σε πέτρες, είναι καράβια ξύλινα και εκείνη την εποχή τα καράβια μετέφεραν εμπορεύματα σε αμφορείς, δηλαδή αγγεία από ψημένο πηλό όπως ψημένος πηλός είναι και το τούβλο.

Μπαλόνια βεβαίως δεν είχαν εκείνη την εποχή. Κάτι χιλιάδες χρόνια πριν. Δε μοιάζει όμως λιγάκι με μπαλόνι εκείνο το περίεργο στολίδι στην πλώρη; Σαν μπαλόνι δεμένο εκεί με σκοινί!

Το καράβι μου θα ήθελα να είναι με μέταλλο. Θα ήθελα να είναι με πανιά. Θα ήθελα να είναι πολύ μεγάλο.

Νομίζω ζητάς ένα σύγχρονο ιστιοφόρο. Ιδού ένα που το βρήκα προχτές δεμένο στα Σύβοτα:

Το καράβι μου θα ήθελα να ήταν από ξύλο και πανί.

Ωραία. Να και ένα ξύλινο ιστιοφόρο. Κι αυτό δεμένο στα Σύβοτα:

Εγώ το καράβι μου θα το ήθελα να ήταν μεγάλο και με πανιά μεγάλα. Και θα ήθελα να είναι φτιαγμένο από μέταλλο και να ήταν χοντρό και με πολλούς ανθρώπους.

Μας τα χαλάει το μέταλλο. Αν το ζήταγες από ξύλο θα σου έδινα αυτό:

Το καράβι που καίγεται! Ένα από τα τούρκικα καράβια που οι Έλληνες μπουρλοτιέρηδες έκαψαν το 1821. Το συγκεκριμένο είχε και όνομα ταιριαστό: Ο μεγαλοπρεπής βράχος που κινείται! Τόσο μεγάλο και χοντρό ήταν. Και με χιλιάδες μέσα Τούρκους στρατιώτες... Και βεβαίως με πανιά, ιστιοφόρο. Εκείνο τον καιρό τα καράβια ήταν ιστιοφόρα.

Το καράβι μου θέλω να είναι μεγάλο. Το καράβι μου θέλω να είναι από μέταλλο.

Εύκολη επιθυμία. Υπάρχουν χιλιάδες καράβια σήμερα από μέταλλο και τεραστίων διαστάσεων.

Όπως ετούτο το φορτηγό πλοίο με τα 9 του αμπάρια!



Ή και τούτο το κοντέινερ!

Το καράβι μου θέλω να είναι από στοιχεία της φύσης.

Από στοιχεία της φύσης; Ε, τότε αυτό:

Ένα μονόξυλο. Σκαλισμένο στον κορμό ενός δέντρου και για κουπί ένα κλαδί!

Το καράβι μου θέλω να έχει χρώμα ροζ και να έχει σημαία και λουλούδια απέξω!

Λοιπόν. Για σένα δεν μπόρεσα να βρω ένα καράβι που να τα συνδυάζει όλα μα δύο ξεχωριστά:

Το ροζ με τη σημαία...



και τούτο που θαρρώ ότι έχει και λουλούδια στη διακόσμηση!

Τα έφτιαξαν κάποια χεράκια του Α΄1, του 2ου Δημοτικού Ηγουμενίτσας!

Όπως σήμερα έφτιαξαν με λέξεις το καράβι που ονειρεύονται. Και γέμισαν το φόρουμ της τάξης με έναν ολάκερο στόλο! Έτοιμο να σαλπάρει για τη γη των ονείρων μας.

ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΙΑ

ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΗΔΕΣ!